VERONALI İKİ CENTİLMEN

VERONALI İKİ CENTİLMEN. Bu yaşıma kadar izlediğim en başarılı, en samimi ve kaliteli oyundu. Shakespeare’in ölümünün 100. Yılı dolayısıyla, Duru tiyatro Shakespeare’in ilk oyununu sahnelemeye karar vermiş. Bu oyundan, Emre Kınay’ın televizyonda yaptığı bir röportaj sayesinde haberdar oldum ve açıkçası çok pahalı olacağını düşündüm fakat merakımı o kadar çok cezbetti ki araştırmaya karar verdim. Araştırınca, öğrenciler için 25 tl yetişkinler için ise 45 tl olduğunu öğrendim Başarılı ve kibirsiz  oyuncuları  ile çok mütevazi bir sahnede bu fiyata güzel bir oyun izlediğim için çok mutluyum😃

Duru tiyatro Kadıköy  Moda’da yer alıyor ve ulaşımı gayet kolay. Biz bahariye üzerinden gitmeyi tercih ettik. İçeri girdiğimizde  gayet tatlı bir mekanla karşılaştık. Bahçesinde ufak bir kafeterya var, gişede bu kapalı alanda bulunuyor. Dışarıya da masalar koymuşlar ve hava soğuk olmasına rağmen orada oturmak keyifli oluyor, tavsiye ederim.

 Oyunun saati yaklaşırken içeri şirin mi şirin harikulade bir oyuncu girdi adı ise Chucky :D evet bu tatlı Chucky bir köpek 🐶🐕ve çok iyi bir oyuncu. Oyuna renk kattığı ve bizleri gülmekten kırdırdığı ise bir gerçek 😄 Tiyatroya gereken önemin verilmediği bir ülkede, oyun çıkarmak çok zor. Bazen büyük emeklerle hazırladıkları oyunlarını, televizyondaki kalitesiz bir diziden bile daha az izleyiciye ulaştırabiliyorlar. Halbuki tiyatro kolay bir iş değildir, dizi oyuncuları da emek veriyor elbet ama onların hata yapma lüksleri de oluyor. Tiyatroda ise canlı olduğu için hata yaparsanız hızlı düşünüp hemen onu kapatmanız gerekiyor. Sadece bunun için bile saygıyı hak ettiklerini düşünüyorum.

Veee oyun😏… Oyun saati geldiğinde  çok heyecanlanarak salona girdim. Normalde  oyun başlamadan oyuncuları kostümleriyle görmezsiniz. Oyunun sürprizinin kaçacağı düşünülür fakat biz içeri girdiğimizde oyuncuları duvar kenarlarında bizi güler yüzle karşılarken gördük. O an bile çok iyi bir oyun izleyeceğimi anlamıştım. Oyunu o kadar güzel harmanlamışlar ki tiyatro izliyor gibi değil de yaşıyor gibi oluyorsunuz. 2 saat 45 dk sürdüğü halde o kadar akıcı geçti ki bitince üzüldüm 😄

Artık paranız varsa şarkıcı da olabiliyorsunuz oyuncu da o yüzden etraf playback yapan ama sesini hiç duymadığımız şarkıcılar, oyunculuk yapamayan ama popüler diye her dizide filmde gördüğümüz insanlarla dolu. Böyle bir durumdayken gerçek oyuncuları izleme şansına eriştim ve bunun kıymetini biliyorum. Ben tiyatro eleştirmeni değilim oyunculuğum da maalesef ki lisede çıkardığımız oyunlarla sınırlı kaldı ama iyi bir oyunu, kaliteli oyuncuları anlayabiliyorum. Oyunlarını müzikal havasını vererek oynadılar ve seslerini duyunca şok geçirdim. Bu oyundan önce biz müzikali beceremiyoruz diyordum fakat bunu benim gözümde değiştirdiler. Şarkıyı söylerken yükseliyorlardı, alçalıyorlardı, dans ediyorlardı ama sesleri bozulmuyordu. Beğenmediğim tek bir yanı bile yoktu. Ayrıca tiyatro çalışanları da gayet kibarlar ve  bir sorun çıktığında size ellerinden geldiğince yardımcı olmaya çalışıyorlar. Sahne arkasında da çok emek vererek sorunsuz oyunun ilerlemesini sağlayan insanlara da teşekkür etmek istiyorum. Onlar sayesinde oyun daha da güzelleşiyor.Özetle çok beğendim.😃😄  Başka insanlarla tekrar gitmeyi ve bu güzel oyunu tekrar izlemeyi çok istiyorum.

Umarım bu güzel oyuna gitmenize, bu yazıyla vesile olurum. Giderseniz memnun kalacağınızdan eminim.

Oyuncular:

Kerim Altınbaşak

Cem Yanılmaz

Duygu Üzüm Arat

Hakan Cam Kargidanoğlu

Ezgi Yentürk

Efe Erkekli

Bilal Ercan

Zafer Altun

Çiğdem Aygün

Murat Çarpar

Berk Yaparel

Ali Dağhan Balaban

Chucky

Broşür:

DİĞER OYUNLAR;

Oyun takvimi: 

İnternet adresi:http://www.durutiyatro.com/

BENEKLİ BAYKUŞ  

SÜRÜLMÜŞ FAKÜLTE: MARMARA SİYASAL

Uzun bir aradan sonra yazacağım ilk yazı biraz sitemkâr olacak ama bir siyasal öğrencisi olarak bu eleştiriyi yapmam gerektiğini düşünüyorum.

 Lise yıllarında 17-18 yaşındaki her öğrenci çok stresli ve  yorgundu. Herkes üniversiteyi kazanmayı istiyordu ama çoğu ne istediğini bile bilmiyordu. Zavallı biz, atlar gibi en az bir yıl – ki liseye başladığında başlayanlar da var-iyi bir puan alabilmek için koşturup durduk. Bunun sonucunda iyi puanlar alan ama ne yapacağını bilemeyenler de bizler olduk. Ben şanslı kesimdendim çünkü küçüklüğümden beri kendi kararlarımı almama izin veriyorlardı. Üniversite tercihlerinde de kimse bana puanın Hukuk’a yetiyor onu okuyacaksın demedi. Ama hazırlıkta çok fazla şu cümleyi duydum: “Ben aslında mühendislik istiyordum ama ailem bu bölümü istedi.”  Yani demek istediğim kendi seçmedikleri bölümde okuyup kendi hayatlarına yön verdiler. İşte sorun burada belki de ! Eğitim sistemi zaten yanlış ama ebeveynler niye kendi hayallerini çocuklarında yaşatmak istiyorlar? Onların kendi hayalleri olmasına izin vermeyerek, nasıl mutlu edeceklerini düşünüyorlar? Çoğu annenin babanın endişesi: ya iş bulamazsa. Parası çok olan ya da iş bulacağının garantisi olan bir meslek olsun istiyorlar. Tamam, kesinlikle kötü niyetli değiller ama biliyorlar mı ki bugün hastaneye gittiğinizde doktor suratınıza bakmadan, tahlil yapmadan “miden bulanıyorsa yemekten tiksinmişsin”  gibi bir teşhis koyuyorsa, işini sevmediğinden, ilgisi olmadığındandır. Hastanelerin ne kadar yoğun olduğunu bilsem de çok ilgili saygılı doktorlarla da tanıştım. Zorluklara katlanıp acısını başkasından çıkarmıyorlar. Sadece doktorlar değil tabii her meslekte olabiliyor. Ama çok popüler bir meslek olduğu için bunu örnek vereyim dedim.

İstemediği bir işte çalışıp, her gün nefret ede ede işine giden insan niye mutsuz peki? Bana kalırsa ne yapmak istediğini, neyin ona uygun olduğunu ya da neyi sevmediğini bilmiyor. Bunun sebebi ise zavallı bizlerin türev formülleriyle uğraşırken, roman adları ezberlerken hiç ilgilenmek istediğimiz şeylerle uğraşamaması. Bunun sonucu olarak ülkece mutsuz olduk, depresyon ilacı satışları tavan yaptı.

Konumuza dönersek çünkü baya içimi döktüm 😂, sadece bize söyleneni yapmamızı istediler bizden. Kendi seçimlerimiz olmadan, yorumumuzu katmadan hatta sorgulamadan sadece yapmamız istendi. Ve üniversiteye geçtik. Ben 1. senemde şoku atlatamadım. Tek ben değil hocalarımızda şoku atlatamadılar. Bunun sebebi bize yorum yaptırmaya çalışmaları ama bizim ağzımızı açıp tek kelime etmememizdi. Gördüğümüz dersleri ezberlememizi istemiyordu kimse öğrenmemizi yorumlamamızı istediler. İlk zamanlar şaşırdım, afalladım, zor geldi açıkçası üstesinden gelemediğimi düşündüm. Ama zamanla onu öğrenmeye adapte olmaya başladım. Sorgulamayı öğrendim. Siyaset bilimi ve uluslararası ilişkiler okurken sadece siyasetle ilgili teorik bilgi öğreneceğimi düşünürken, her fikre karşı saygılı olmayı öğrendim. Farklı bakış açılarının nasıl aynı olayı farklı yorumlayabildiğini gördüm. Maalesef ki her şey harika diyemiyorum. Bizimde zorluk çektiğimiz çok fazla şey oluyor ama genelde bölümden kaynaklanmayıp, kurumsal problemler yaşadık. Şimdi bu bölüm çok güzel, hocalar gayet anlayışlı, kibirsiz ama bu fakülte nerede? Sokağa çıkıp sorsanız çoğu insanın ilgisini çeken “siyaset” aslında sevilmiyor hatta dışlanıyor. Göztepe’deki kampüsten sürülüp Beykoz Anadolu Hisarı kampüsüne getirilmiş, yalnız bırakılmış bir bölüm. Düşünün ki geleceğin diplomatlarını, siyasetçilerini yetiştiriyorsunuz ama onların kullanabileceği bir kütüphane yok. Neyse ki geçen yıl Besyo’nun kütüphanesini bize- istemeseler de- açtılar. Ama öğlen arası veren memur kütüphanemiz Göztepe’dekinin aksine (ki 24 saat açıktır.) saat 5’te kapanıyordu. Neyse buna da şükür diyelim çünkü çalışacak yer bulamayıp Sabancı öğretmen evinde ders çalışmalarımızı gayet net hatırlıyorum.

Sorum şu Mecliste dahi siyasetin yumruk yumruğa yapıldığı bir ortamda hoşgörülü siyaset bilimci yetiştirmeye çalışan fakülteyi Göztepe’den sürüp etkinlik düzenlenmesinin kolay olmadığı, kütüphanesinin bile olmadığı bir yere yerleştirmek ne kadar doğru?

Aman kızım sakın dışarda siyaset konuşma aman oğlum sakın kalabalığa girme. Siyaset okuyup, siyaset konuşmamı istemeyen yakınlarım var çünkü ortamın hoşgörüsüzlüğünden korkuyorlar. Haksızlar mı? Her gün televizyonda duyduğumuz karşılıklı tehditler bunun göstergesi değil mi?

Açıkçası ben bunların sadece kendi endişelerim olduğunu düşünmüyorum. Sadece siyaset okuyanlarda değil her bölümün yaşadığı sıkıntılarda eminim benzer endişeler vardır. Bu yüzden, biraz karışık olsalar da düşüncelerimi sizlerle paylaşmak istedim😊. Yorumlarınızı bekliyorum.

BENEKLİ BAYKUŞ